Milli Şuranın ilk yaradıcılarından Eldəniz Quliyev təşkilatdan istefa verdi. Buna qədər də gedişlər olmuşdu. O üzdən Milli Şura öz növbəsində, boşluqları doldurmağa çalışır. Hələlik alınmır. Məsələn, sabiq səhiyyə naziri Əli İnsanov cəzasını çəkib azadlığa çıxdığı gündən, ona atılan “qarmaqlar” tutmadı və sair… Hələ MŞ-nın onlayn müşavirəsindən yayınlanan epizodlardan hiss olunurdu ki, hay-küylü istefalar olacaq. LGBT məsələsindən, Süleyman Çakırın efir vaxtından tutmuş, xalqa tullanmağı məsləhət görməyəcən hər şey onları buna aparırdı. Çox keçmədi. Eldəniz Vəliyevgetdi. Özü də qənaətbəxş olmayan fəaliyyətdən, razılaşmadığı mövzulardan, təşkilat liderinin bir çox məsələlərə loyallığından, partiyada sözəbaxmayan “uşaqların” çoxluğundan, rəhbərliyin bəzi hallarda onların qarşısında aciz qalmasından narazılıq bildirib getdi.

Zamanında və dəqiqliklə atılmış addım, düzgün verilmiş qərardır. Mahiyyətində nəhəng bir hikkə olan təşkilatdan ancaq və ancaq istefa vermək olardı. Çoxu indi görür, ancaq o hikkə illərdir var. Hələ AXCP, AXC olandan var idi, “YURD” adında.  O qədər hikkəli başladılar ki, əvvəlcə AXCP boyda partiyanı qanadlara parçaladı. Sonra rəqibləri sıradan çıxarmaq mexanizmi işə salındı. Beləcə, Müsavat dalana dirəndi. AMİP-in varlığı ilə yoxluğu bəlli olmadı. Vəhdət biabırçı formada parçalandı və ADP süst düşdü, Rəsul Quliyevin himayəsinə keçdi, biabırçı olaylar yaşadı zaman-zaman və sair…

Bəlkə kimsə düşünər ki, bu qədərini ediblərsə, böyük gücdürlər. Qətiyyən! Ağıl yox, hikkə və emosia ilə davranışdan başqa heç nə yoxdur mahiyyətlərində. Ayrıca müxalif düşərgədə vahid, tək olmaq iddiasına düşmək, bir az xarakter, bir az da psixoloji göstəricidir. Yəni durumlarının yaxşı olmamasına işarətdir.

“Niyə MŞ-dan istefaya gedənlər olur?” sualına cavabın birinci hissəsi burada bitmiş sayıla bilər. Qaldı o ki, niyə az sayda qalan sanballı ziyalı, səviyyəli təbəqə MŞ-dən qopur? Bunun da cavabı bəllidir. Hikkəli “güc”, çevrədə olan hər kəsi idarə eləmək və hamının məhz onun dediyini eləməsindən yanadır. Sağlam beyinlər isə demokratik yanaşmanı, fikir mübadiləsini və geniş müzakirəni üstün tutur. Burada artıq nə tək və rəqibsiz liderlik iddiası, nə də vahid müxalif güc olmaq hikkəsi keçmir. Yəni mühit sənə dəqiq anladır ki, iddia etdiyin yerin adamı, persona olacaq sima deyilsən. Sadəcə vəziyyət elə gətirib ki, baş olmalı olmusan, vəssalam.  Kimlərəsə bunu hiss etdirəndə nə yaranır?  Yuxarıda qeyd edilən, idarə olunması mümkün olmayan gənclər mexanizmi işə salınır. Məsələn, Eldəniz Quliyevi yavaş-yavaş “idarəolunmazlar”, kimsənin ”xəbəri olmadan işləməyə başlayır, “təndiq”, daha dəqiqi, təhqir mexanizmi işə düşür…

Gələk vəziyyətin digər qismə, MŞ-də bir neçə sima var, onlar oyunun çirkli tərəfi olmaq arzusunda deyil.  Eldəniz Quliyev həm də  Milli Şuranın o yanı olanlardan idi. Çirkaba dibəcən bulaşmaq istəməyənlərdən. Gerçəkdən dövlət, millət, əqidə üçün çalışanlardan yəni. Özü də o tək deyil. MŞ və AXCP-nin zaman-zaman tərk etmiş bu üzdən haqqında elə cəbhəçilərin özü tərəfindən hədsiz aşağılayıcı ifadələr səsləndirilənlər xeylidir. İndi başlayan proses onu göstərir ki, professor Cəmil Həsənlinin də “xərclənməsi” məqamı yaxındır. Diqqət etsəniz, indi cəbhəçi “idarəolunmazlarla” birgə, onu da  Eldəniz Quliyevlə üz-üzə qoyublar.

Düzü bu məqamda adamın ürəyindən keçir, durub Cəmil Həsənliyə zəng eləsin. Desin, sayın professor, hörmətli hoca, sizə ikidə bir satqın deyib ağaşılayırlar. Ya da istədikləri oyuna salıb, özlərinin trollarına söydürürlər. Siz o düşərgədə baş çıxaracaq qədər mənən korlanmış sima deyilsiniz. Siz dünya səviyyəli ali məktəblərdə mühazirələrinizlə tanınan birisiniz. Niyə bu ölkənin akademiki, az sayda, amma sanbalı ürək açan RAFİQ ƏLİYEVlərindən biri yox, cəmil həsənlisi, olmaqdan yanasınız?!. Yəni ən böyük ola biləcəyiniz yerdə, kiçik olmağı seçirsiniz, niyə?!. Niyə unudursunuz ki, əslində ziyalı kimi, dəyərlisiniz, amma sizi ucuzlaşdırırlar. İndiki halda sabiq əqidədaşınız Eldəniz Quliyevə qarşı məhz sizin istifadə olunmağınızı doğurdanmı hiss etməyəcək qədər sadəlöhvsünüz?  Sizi ağsaqqal, ziyalı, böyük saymırlar, görmürsünüzmü? Ağsaqqal yaşınızda böyük olaraq sizi qorumaq əvəzinə, bu qədər aşırı təhqirə, kobudluğuna məruz qoyurlar, dəyərsizlədirib, ucuzlaşdırırlar.  Sizcə bu yaxşıdırmı? Və ya bunun adı millət, dövlət uğrunda mübarizədirmi?! Dibinə bələd olduğunuz “qazanda” niyə dib yanığı olmağı seçirsiniz?!  Xarıtladırıq:

Qulamhüseyn Əlibəyli kimi əqidəli adam, orada qalmadı, xəyanətlərini zamanında anladı, öz siyasi təşkilatını qurdu.

Asim Mollazadə kimi ziyalı uzaqlaşdı.  

Fuad Mustafayev, Əli Mustafayev kimi sadiq dostlar, tamamilə gen durdu.

Qüdrət Həsənquliyev kimi sirdaş yolunu qətiyyətlə ayırdı.

Əli Məsimov abrına qısılıb, çəkildi.

Əliməmməd Nuriyev kimi ailə yaxını birdəfəlik əlaqələri kəsdi.

Fazil Müstafa birdəfəlik uzaqlaşdı.

Mirmahmud Fəttayev ilk gündən qəbul etməyən idi.

Doğurdanmı bilmirsiniz, “xırda xuliqanlıq” edən, hüquq-mühafizə orqanlarında qıcıq yaradan, saymamazlıq edən “idarəolunmaz” balacaların həbsi nə qədər böyük məqsədlə üçün atılmış addımdır? “AXCP üzvləri həbs edildi” başlığı ilə bəyanatların nəyə hesablandığından doğurdanmı xəbəriniz yoxdur?! Həbslərin statistikasına necə sevindiklərini heç görməmisinizmi gerçəkdən də?! Nə isə…

…Qayıdaq Eldəniz Quliyevə. Adam ziyalıdır, aydın düşünə bilən beyindir, ictimai xadimdir. Müxalif düşüncəli olması, adamlar haqqında gerçəkləri danmağa əsas vermir. Əksinə, sevindirici olardı ki, Azərbaycanda radikal, dağıdıcı, hikkəli, heyif müxalifəti yox, tənqidi yerində edə bilən, satılmamış, demokratik düşüncəli, gerçəkdən ölkəsinin marağına işləyən müxalifət olsun. Belə bir gücün mövcudluğu onların özlərindən çox, dövlətə, millətə, hətta hakimiyyətdə olan siyasi komandaya belə lazımdır. Niyə? Hər kəs özünü müxalif güzgüdə görsün, tarazlasın və dövlət, siyasi hakimiyyət komandasındakı vəziyyətə dair mütəmadi olaraq onu izləyən ağıllı beyinlərdə ciddi məlumatlar əldə eləsin. Bu çox mühim məqamdır.

Təəssüf, Milli Şura o gücə iddialı olsa da, o güc deyil. Heç kimi bəyənmir, məndən yoxdur deyir və məqamı düşdümü qarşısında olan hər kəsi təhqirə, hücuma məruz qoyur. Bir sözlə Eldəniz Quliyevin istefa səbəblərindən bəhs edən bəyanatında dediyi kimi…mərdi qova-qova… namərd olurlar!..

Nə deyək, olsun. Düzü situasiyalar həm də ondan ötəridir ki, hamı hər kəsi yaxşı tanısın. Necə ki, addım-addım Milli Şuranı da, şura üvzlərini də hər kəs tanıyır…

Jalə MÜTƏLLİMOVA,
Araşdırmaçı jurnalist